Χέρια Ψηλά!!!

Tο πρώτο μου post έτυχε να είναι για την συναυλία του Μιχάλη Χατζηγιάννη στην Θεσσαλονίκη (Θέατρο Γης 16-6-2007).

Η συναυλία ήταν καλή, γεμάτη όπως λέμε γιατί είχε πολύ κόσμο, δυνατή μουσική, ρυθμό. Χωρίς να είμαι λάτρης του τραγουδιστή μπορώ να πω ότι πέρασα αρκετά όμορφα. Όποιος είναι οπαδός του το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να μην την χάσει με τίποτα γιατί θα την απολαύσει.

Εγώ όμως δεν είμαι οπαδός του και έτσι είμαι πιο σκληρός και ίσως “αντικειμενικός”. Έτσι λοιπόν θα κάνω μερικά σχόλια επιπλέον.

Κατά πρώτο λόγο με ενόχλησε πολύ η όλη ψύχωση με τα "Χέρια Ψηλά". Κάθε τρεις και λίγο φώναζε απ' το μικρόφωνο "Χέρια ψηλά" για να παροτρύνει τον κόσμο. Ακόμα δεν κατάλαβα γιατί ακούσαμε το αυτό κομμάτι τέσσερις φορές. Εντάξει ο κόσμος ανταποκρίνεται αλλά το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς.

Για μια ακόμη φορά πήγα σε συναυλία δεν μου έκανε διαφορά να την βλέπω ή να την ακούω. Πέρα από τα λικνίσματα του τραγουδιστή επί σκηνής δεν υπήρχε τίποτα άλλο να προσέξω. Οπότε αφού δεν μου αρέσουν και πολύ τα τραγούδια του (με εξαίρεση μερικά που λατρεύω και έχω και στην συλλογή μου), βαρέθηκα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό μου τυχαίνει μόνο στις ελληνικές συναυλίες που πάω. Ο λόγος μάλλον είναι πως έχουν την αισθητική και την δομή που έχει ένα πρόγραμμα στα μπουζούκια. Με ελάχιστο ως καθόλου θέαμα, και έμφαση στον τραγουδιστή και το τραγούδι. Σαν να ξαναπαίζει το cd, απλά το ακούς με περισσότερο κόσμο.

Μια που το φέραμε στο τραγούδι επί τρεις ώρες άκουγα τραγούδια για ανεκπλήρωτες αγάπες, για χωρισμούς κλπ...Νομίζω πως η θεματολογία είναι φοβερά περιορισμένη. Εντάξει θα μου πείτε Χατζηγιάννη πήγες να δεις το ήξερες... τα ήθελα και τα έπαθα.

Είναι κρίμα γιατί ο Χατζηγιάννης είναι προικισμένος με μια εξαιρετική φωνή. Δυστυχώς αναλώνεται σε τραγούδια για πληγωμένους έφηβους και ρομαντικά κορίτσια (ας με συγχωρέσουν, δεν έχω κάτι εναντίον τους) χωρίς να εκμεταλλεύεται τις ικανότητες του. Αποτέλεσμα οι δισκογραφία του μέχρι τώρα που δεν παρουσιάζει καμία μα καμία εξέλιξη. Είναι κρίμα να βλέπεις τόσο δυναμικό να θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους και της Connx.

Συνοψίζοντας:

Α)Πάτε στην συναυλία αν είστε κάτω των 20, κατά προτίμηση γένους θηλυκού, φαν του Χατζηγιάννη,χωρίσατε ή ερωτευτήκατε πρόσφατα, δεν την ψάχνετε με την μουσική, ή θέλετε κάτι γρήγορο και εύπεπτο για μια όμορφη βραδιά κάτω απ' τα αστέρια.

Β)Μην πάτε στην συναυλία αν θέλετε να ακούσετε κάτι διαφορετικό, αν σας αρέσει κάτι πιο πολύπλοκο από "σκεπτόμενη" ποπ, αν σας κουράζει η μετριότητα.

Δυνατά σημεία: Η φωνή του τραγουδιστή, ο σαξοφωνίστας του, άπειρες γυναίκες τριγύρω σου (αφορά κυρίως τους άντρες :-)

Αδύνατα σημεία: "Χέρια ψηλά", μια απ' τα ίδια.

Βαθμός: 6/10 (επιεικώς)